tabun

tabun I {{/stl_13}}{{stl_8}}rz. mnż I, D. -u, Mc. tabunnie {{/stl_8}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'stado dzikich koni żyjących na stepie, także duże stado koni lub bydła na pastwisku': {{/stl_7}}{{stl_10}}W oddali było widać pasący się tabun. Tabun rumaków rzucił się do ucieczki. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_8}}pot. {{/stl_8}}{{stl_7}}'duża gromada, zbiorowisko, tłum, zwykle przesuwający się lub pędzący': {{/stl_7}}{{stl_10}}Tabuny wczasowiczów spacerują na Krupówkach. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}3. {{/stl_12}}{{stl_8}}łow. {{/stl_8}}{{stl_7}}'wielkie stado dropi lub dzikich gęsi': {{/stl_7}}{{stl_10}}Myśliwym udało się podejść tabun. <ukr. z tur.> {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}\ {{stl_20}}

{{/stl_20}}tabun II {{/stl_13}}{{stl_8}}rz. mnż I, D. -u, Mc. tabunnie, blm {{/stl_8}}{{stl_7}}'silnie trujący gaz bojowy, wchłaniany przez drogi oddechowe, skórę i śluzówki, wynaleziony podczas II wojny światowej': {{/stl_7}}{{stl_10}}Tabun należy do broni chemicznej. <niem.> {{/stl_10}}